Η υπόγεια παραγωγή των μεταλλείων ήταν χρονικά περιορισμένη. Όπως μας διηγούνται οι τελευταίοι εν ζωή μεταλλωρύχοι, ένα από τα μεταλλεία των Καπέδων, στην τοποθεσία ‘’Κοτσιηνοβούναρος’’, είναι το μεταλλείο από το οποίο για μια περίοδο ανασκαφή χρυσός. Το 1928 το μεταλλείο έκλεισε. Στη λίμνη ορυχείου για πολλά χρόνια ο άνθρωπος έσκαβε τη γη για να βρες χαλκό και σιδηροπυρίτη. Σκάβοντας τη γη δημιουργήσαν μια τεράστια αμφιθεατρική λεκάνη. Με τα χρόνια όλο και μεγάλωνε, μέχρι την μέρα που ο κασμάς έπαψε να κτυπά στον χαλκό. Το ορυχείο εγκαταλείφθηκε από τον ιδιοκτήτη του, που ήταν η Ελληνική Μεταλλευτική Εταιρεία.